Terapia stawu skroniowo – żuchwowego

Patologie w  stawie skroniowo – żuchwowym (SSŻ) są bardzo powszechnym schorzeniem. Dotyka ona nawet  20-40% ogółu populacji. Objawy  tego schorzenia to: ból stawów, ból głowy, trzaski  w stawach, ograniczenie lub utrata otwierania ust i inne.

Zaciskanie zębów może doprowadzić do większość powikłań miejscowych, stawowych i ogólnych zarówno w narządzie żucia jak i w kręgosłupie. Problematyka nadmiernego napięcia mięśni w pracy obydwu stawów skroniowo-żuchwowych jest, przyczyną większości problemów bólowych u naszych pacjentów oraz najczęstsza przyczyną przemieszczenia krążków stawowych.

Leczenie stawów skroniowo-żuchwowych jest bardzo wymagające i najczęściej opiera się na współpracy kilku specjalistów: stomatologa, fizjoterapeuty, ortodonty, chirurga i psychologa.

Leczenie zaczynamy od ustalenia przyczyny zaburzeń. Nie zawsze możliwe jest usunięcie bezpośredniej przyczyny, która doprowadziła do dysfunkcji stawów, ale w wielu przypadkach można wpływać na czynniki jatrogenne. Po ustaleniu przyczyny – planuje się terapie polegającą na szynoterapii,  fizjoterapii stomatologicznej, regulacji zgryzu, uzupełnieniu brakujących zębów, a także konsultacjach psychologicznych.

Etapy leczenia

  1. Szynoterapia to stosowanie różnego rodzaju szyn terapeutycznych (repozycyjnych, relaksacyjnych, deprogramacyjnych) mających na celu odciążenie stawu s-ż, wymuszenie prawidłowego ustawienia żuchwy względem szczęki lub zapobieganie zaciskaniu zębów w trakcie snu.
  2. Fizjoterapia stomatologiczna wykorzystywana jest w leczeniu zaburzeń i bólów okolicy stawów skroniowo-żuchwowych. Polega ona na normalizacji napięć w tkankach miękkich oraz przywracaniu prawidłowej, fizjologicznej ruchomości w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych.
  3. Regulację zgryzu wykonujemy w celu przywrócenia prawidłowych kontaktów między przeciwstawnymi zębami oraz eliminacji przedwczesnych punktów kontaktu na zębach. Dzięki temu przeciążenia w zgryzie nie przenoszą się na staw s-ż. Czasami przyczyną dysfunkcji są wrodzone zaburzenia zgryzu. Dlatego pacjent z dysfunkcją stawów musi być skonsultowany przez ortodontę.
  4. Brakujące zęby, zwłaszcza trzonowe mają ogromny negatywny wpływ na cały uk. żucia. Powodują m.in. niekontrolowane przesuwanie, wychylanie się pozostałych zębów, wysuwanie poza płaszczyznę zgryzu, przeciążenia zwarcia, przeciążenia stawów ubytki kości wyrostka zębodołowego. Najlepszym sposobem na uzupełnienie braków zębowych jest wszczepienie implantów. Tym zajmuje się chirurg, a następnie stomatolog, wykonujący protetykę na implantach
  5. Konsultacja psychologiczna – często choroba stawów s-ż jest zaburzeniem psychosomatycznym, czyli konsekwencją traum, przewlekłego stresu, zaburzeń układadu nerwowego. Wtedy niezbędna jest pomoc terapeuty.